Emocje mamy niesfornego dwulatka

2 min
Mama cwiczy razem ze swoim dzieckiem na macie w domu

Większość dwulatków lubi testować cierpliwość swoich rodziców. Mamy często nie wiedzą, jak radzić sobie z małym buntownikiem.

Mama cwiczy razem ze swoim dzieckiem na macie w domu
Mama cwiczy razem ze swoim dzieckiem na macie w domu

W 2. roku życia wzrasta samodzielność dziecka. Dla mamy to niełatwy czas konfrontacji z coraz bardziej upartym i niepokornym maluchem. Dzieci są wówczas pełne skrajnych emocji – miłości na przemian ze złością – ze względu na dynamiczne zmiany w ich rozwoju. Dziecko zaczyna szybciej biegać, więcej mówić, lepiej komunikować się z innymi. Wzrasta jego apetyt na samodzielność. Zaczyna rozumieć panujące w domu zasady, ale często próbuje je przekraczać, testując zachowanie rodziców. Takie postępowanie jest dla dwulatka naturalne, dla rodziców zaś nowe i wymaga od nich cierpliwości i konsekwencji.

Niektórzy rodzice trudno znoszą impulsywne zachowania dziecka. Na jego wybuchy buntu, płaczu i agresji odpowiadają zdenerwowaniem i poniesionym głosem, co najczęściej tylko utrwala negatywne zachowania malucha. Zdarza się, że rodzice reagują na zachowanie dziecka klapsem, co jest wyrazem ich wielkiej bezradności i w konsekwencji wzbudza ich ogromne poczucie winy, a u dziecka poniżenie i niezrozumienie. Niestety staje się też przykładem do naśladowania, bo w trakcie kolejnego konfliktu zbuntowany dwulatek do repertuaru nieakceptowanych zachowań włącza gryzienie, kopanie i bicie.

  • Gdy dziecko zachowuje się w nieodpowiedni sposób, ważny jest spokój. Odwróć uwagę malucha i zaciekaw go czymś innym.
  • Patrz na świat jego oczami: ten mały człowiek ma coraz więcej do powiedzenia, a nie do końca wie, jak przekazać swoje emocje.
  • Naucz się przewidywać pewne sytuacje. Daj dziecku możliwość wyboru spośród dwóch opcji. Będziesz miała wpływ na decyzję dziecka, a ono – poczucie samodzielności.
  • Okazuj dziecku swoją miłość i zrozumienie. Gdy tylko się uspokoi i wreszcie zrobi to, o co go prosisz, przytul go i pochwal.
  • Karć zachowanie, a nie dziecko. Pokaż maluchowi, jak inaczej można rozładować emocje: skaczcie razem, rzucajcie piłką. Obojgu Wam poprawi się humor.
  • Znajdź czas dla siebie. W sytuacji, gdy czujesz, że już nad sobą nie panujesz, wyjdź do drugiego pokoju, weź głęboki oddech i policz do dziesięciu. Tobie również przyda się chwila spokoju, aby nabrać dystansu i opanować emocje.

Oceń ten artykuł:

Kalendarz żywienia

Kalendarz żywienia dziecka w 1000 pierwszych dni

Dowiedz się, jak prawidłowo komponować dietę Twojego dziecka w czasie 1000 pierwszych dni życia.

Sprawdź