Opiekowanie się dzieckiem w taki sposób, aby było szczęśliwe, jest jednym z kluczowych celów większości rodziców. Chcą oni, by czuło się kochane, radziło sobie ze swoimi emocjami i z radością odkrywało świat. Szczęśliwe dzieciństwo to zdecydowanie więcej niż zabawa i uśmiech. To m.in. poczucie bezpieczeństwa, zaspokojenie potrzeb dziecka oraz poczucie bycia kochanym. Te wszystkie aspekty związane ze szczęściem mogą wpłynąć na zdrowie oraz umiejętności społeczno-emocjonalne w okresie dorosłości. Jak zatem sprawić, by dziecko było szczęśliwe?
Odpowiedź na z pozoru proste pytanie – czym jest szczęśliwe dzieciństwo – wcale nie jest oczywista. Każdy prawdopodobnie mógłby podać inną, unikalną dla niego definicję. Na szczęście dziecka często wpływa mnóstwo aspektów. Są jednak uniwersalne cechy, które mogą świadczyć o tym, że dzieciństwo jest szczęśliwe.
Czy wiesz, kiedy dziecko zaczyna słyszeć dźwięki? Czy muzyka może ukoić jego emocje?
Masaż to ogromna przyjemność, która daje wyciszenie i odprężenie, niezależnie od wieku. Możesz masować ciało swojego dziecka we własnym domu, nawet już dwa tygodnie po urodzinach. Będzie to odpowiedni moment – dziecko oswoi się już trochę z nowym otoczeniem, a Ty będziesz się czuła na tyle pewnie w opiece nad nim, że nie będzie się to wiązać ze stresem.
Inteligencja emocjonalna to umiejętność pozwalająca na rozpoznawanie i rozumienie stanów emocjonalnych zarówno własnych, jak i osób w otoczeniu. Pojęcie to obejmuje swoim zakresem zarówno możliwość kontrolowania swoich emocji, jak również empatię, czyli zdolność do współodczuwania emocji u innych.
Mocna więź z dzieckiem jest ważna zarówno dla Ciebie, jak i dla Twojego maluszka. Potrzeba czułości i bliskości z rodzicami zapewnia dziecku poczucie bezpieczeństwa i sprawia, że jest spokojniejsze, a Tobie daje uczucie spokoju i radości. Więź z rodzicami wpływa na poczucie akceptacji i sprawia, że dziecko czuje się kochane, a co za tym idzie, lepiej się rozwija i będzie w stanie stawić czoła wyzwaniom w dorosłym życiu.
Bunt Juniora to burzliwy okres, przypadający na 18.-30. miesiąc życia dziecka. To moment, w którym maluch uczy się manifestować swoją niezależność. Przeciwstawiając się rodzicom i opiekunom dziecko bada granice, do których może się posunąć. To okres, w którym Twoja cierpliwość zostanie wystawiona na próbę.
Bunt dwulatka to prawdziwe wyzwanie dla cierpliwości rodziców. Poznaj sposoby jak sobie z nim radzić. Przede wszystkim bądź spokojna i pamiętaj – Twój maluszek lada moment z niego wyrośnie.
Większość dwulatków lubi testować cierpliwość swoich rodziców. Mamy często nie wiedzą, jak radzić sobie z małym buntownikiem.
Mamom trudno jest podjąć decyzję o powrocie do pracy. Rozłąka z dzieckiem po powrocie do pracy jest może być trudna do zniesienia. Pomocni okazują się mężowie, którzy coraz częściej pomagają w opiece nad dzieckiem.